Άνοιγμα: ενώνει το εσωτερικό με το εξωτερικό, το οικείο με το ξένο, την πραγματικότητα με την φαντασία.

Ρωγμή: διαρρηγνύει την συνέχεια μιας επιφάνειας που απομονώνει, ομαδοποιεί ή προφυλάσσει ένα σύνολο, μια κατάσταση, ένα γεγονός.

Οπή: κενός χώρος, συνήθως κυκλικός, στην επιφάνεια ενός αντικειμένου, ενός αισθήματος, μιας ιεραρχίας, που δημιουργείται με την φθορά, με μηχανικό επαναλαμβανόμενο τρόπο ή με βίαιη δράση.

Επαναλαμβανόμενα καθημερινά συναπαντήματα, που κρύβουν ή αποκαλύπτουν, που παρακολουθούν ή περιμένουν να ανακαλυφθούν, που γεννούν φόβο ή δέος, περιέργεια ή αδιαφορία. Η ανάγκη απεικόνισης καθαρτική και καθοριστική, τα απομυθοποιεί και τα διαιωνίζει.